«Հայրենիքի ձայն»-13 /1129/., «Խոսք հոբելյանից առաջ»էջ` 4-րդ, 5-րդ
Թեմա՝
Գրական, երաժշտական, թատերական, կինո և այլ հաղորդակցման միջոցներ
Ենթաթեմա՝
Տպագիր նյութեր
Տեսակ/ժանր՝
Թերթ
Թանգարան՝ Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարանՆկարագրություն ՝
Դ. Գասպարյանը նշում է, որ Չարենցի ծննդյան 90-ամյակի օրը զուգադիպում են նրա գրական
գործունեության 75-ամյակը եւ մահվան 50-տարին: Իր հովածում Ե. Չարենցին ներկայացնում է իբրեւ մարդ ու բնաստեղծ, քաղաքացի: Իբրեւ մարդ ու ստեղծագործող Չարենցը արտակարգ պարզ, բայց այդ
պարզության մեջ իր ներաշխարհով, իր հոգեւոր ուժերով, իր արագ ու բռնկուն տարերքով անմիջապես անըմբռնելի բարդ երեւույթ էր: Տրամադրության մարդ էր, որ կարող էր հասնել նույնիսկ
ինքնակորուիս վիճակի, հիստերիկ լացի ու ծիծաղի: Խռովահույզ էր,, տաքարյուն ու կրքոտ, անմիջական, բռնկուն ու մոլեգին:
Խելահեղ էր սիրո մեջ, բայց եւ անսահման նուրբ ու քնքուշ:
Գիտեր տառապանքից ու ցավից
ճչալ, նաեւ` այդ ցավը մեեռցնել թմբիրի մեջ: Կյանքում եւ կենցաղում օրինակ էր վերցնում մեծություններից, մտքով ու գործով նրանց հետ էր, իսկ խոսքով ու պայքարով` իր առօրյա շրջապատի, ուր բարեկկամներն էին ու հակառակորդները:Ում սիրում էր` սիրում էր, ում չէ` պիտի խայթեր: Հանչարներին հատուկ կռահման ուժով իմացավ, որ ինչ շատ եսսիրում, ինչի տրվում ես անմնացորդ, դա է երբեմն քեզ կործանում է: Չարենցը շատ լա գիտեր իր արժեքը...
Առաջին էջի վերին եզրի մոտ ՉՏԹ կնիքն է:
Նյութը՝ թուղթ, տպագիրԷջ՝ 8Ստեղծման/Արտադրման վայրը՝ ԵրևանՍտեղծման/Արտադրման ժամանակը՝ 1987, մարտի 25Չափս՝ 42 x 30 սմՏպարան՝ ՀՍՍՀ,Երևան, Ալավերդյան համար 37Պահպանման վայր՝
Հայաստանի Հանրապետություն
Շիֆր՝
4231
Հիմնական հաշվառանիշ՝
ՀՖ 6479