Թեմա՝
Գրական, երաժշտական, թատերական, կինո և այլ հաղորդակցման միջոցներ
Ենթաթեմա՝
Տպագիր նյութեր
Տեսակ/ժանր՝
Ամսագիր
Թանգարան՝ Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարանՆկարագրություն ՝
Սպիտակ կազմին Կ.Հովհաննիսյանի «Նատուրմոորտ» աշխատանքի վերատպությունն է:
«Կ 100-լետիյու սօ դնյա ռօժդենիյա Ավետիկա Իսահակյանա» բաժնում Օ. Գանալյանի «Վօսպօմինանիյա օ պօտե» հուշագրությունն է /էջ 58/: Հեղինակը գրում է, որ մի անգամ խոսք է բացել Չարենցի մասին ու կարդացել նրան «Ես իմ անուշ....»-ը: Իսահակյանն ասել է, որ, որ կուզեր այն իրենը լիներ, եւ որ այդպպիսի գոհարը գրել է 22 տարեկանում: Ապա Իսահակյանը պատմել է Չարենցի հետ իր առաջին հանդիպմաան, վարպետի ապտակի, ապա 17 տարի անց Վենետիկում Չարենցի հետ նորից հանդիպման մասին 1925թ.: Իսահակյանը կարծիք է հայտնում Չարենցի գրական ժառանգության վերաբերյալ, թվելով շատ գործեր:
Անվանաթերթին ՉՏԹ կնիքն է:
Նյութը՝ թուղթՊահպանման վայր՝
Հայաստանի Հանրապետություն
Շիֆր՝
1652 300
Հիմնական հաշվառանիշ՝
Թ/Ա ՀՖ 4350