«Գարուն» 3, Հենրիկ Հարությունյան «Թումանյանը, Տերյանը եվ գրական-գեղարվեստական լեզվի մայր»էջ` 76-83

Թեմա՝  Գրական, երաժշտական, թատերական, կինո և այլ հաղորդակցման միջոցներ Ենթաթեմա՝  Տպագիր նյութեր Տեսակ/ժանր՝  Ամսագիր Թանգարան՝  Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարան Նկարագրություն ՝  Ամսագրի գլխ. խմբագիր` Անժիկ Հակոբյան, պատ. քարտուղար` Լեվոն Անանյան: Շապիկի առաջին էջին` «Գարնանամուտ» -լուսանկարը` Ժիրայր Մովսիսյանի: Նույն տեղում` ներքեվում` կողի մոտ կավճապատ թուղթը 2սմ-ի չափսով պատռած է, դիմերեսին վերեվում,կողի մոտ եվ ներքեվում` աջ կղմում, կարմիր թանաքով գրած է «ֆոնդ»: 77, 78, 80,81 էջերին կարմիր թանաքով տեղ-տեղ ուղղահայաց գծեր են:Խոսելով գրական հայերենի, գեղարվեստական գրականության լզվի զարգացման ու մշակման հարցերի մասին, հոդվածագիրը շեշտել է հատկապես Թումանյանին եվ Տերյանին, ովքեր մեր գրական լեզուն իրոք գեղարվեստակնացրել են եվ նրբորեն օգտվել են հայերենի ճկունությունից եվ հարստությունից: Նշում է, որ նրանից հետո շատ բան է փոխվել ժողովրդի կյանքում ու նրա լեզվի զարգացման մեջ: Գեղարվեստական խոսքը հսկայական նվաճումների է հասել, րոնք պայմաննր են ստեղծել նոր հայացքով, նոր մոտեցումներով վերագնահատել Թումանյանի եվ Տերյանի լեզվի մասին արտահայտված կարծիքները, նրանց դերը մեր լեզվի զարգացման գործում: Հոդվածագիրը անդրադարձել է նաեվ ժամանակին Ե. Չարենցի արտահայտած կարծիքներին եվ մտքերին Թումանյանի եվ Տերյանի գրական լեզվի մտքի շուրջ եվ նշել Չարենցի արտահայտած հակասական գնահատականների մասին, նաեվ «Մեր գալիք գրականությունը շատ բան ունի վերցնելու Հ. Թումանյանի գանձարանից»: Լեզուն ստեղծում է ժողովուրդը, լեզվի տերը ժողովուրդն է, լեզուն ծառայում է ժողովրդին, իսկ լեզուն հղկում-ողորկում-ճախարակում են գրողները»: Հաշվի առնելով պատմության սրբագրումներն ու խմբագրումները, լեզուն չդնենք կաղապարների մեջ, որոնցից մեկը համարժք «մայրուղի», հուն, մյուսը` ցամաքող վտակ, որ հաճախ այդպիսին համարվել է Թումանյանի լեզուն: Ասենք, որ այն երեք էլ չի կարող հիմնական ուղի չհամարվել, քանի որ կան ժողովուրդը, բարբառը, խոսակցական լեզուն: Այսօրվա շատ գրողներ շարունակու են թումանյանական նաեվ Տերյանական ավանդույթները,-գրում է հոդվածագիրը: Անվանաթերթի ներքեվում` մեջտեղումՉՏԹ կնիքն է: Էջ՝  96 Նյութը՝  կավճապատ թուղթ, թուղթ, տպագիր Ստեղծման/Արտադրման վայրը՝  Երևան Ստեղծման/Արտադրման ժամանակը՝  1985 Չափս՝  26 սմ x 20,5 սմ Պահպանման վայր՝  Հայաստանի Հանրապետություն Շիֆր՝  3841 Հիմնական հաշվառանիշ՝  ՀՖ 6206