Թեմա՝
Կերպարվեստ
Ենթաթեմա՝
Գեղանկար
Տեսակ/ժանր՝
Դիմանկար
Թանգարան՝ Ռուսական արվեստի թանգարանՆկարագրություն ՝
Արևով լեցուն բնապատկերի ֆոնի վրա առաջին իսկ պլանին նկարիչը պատկերել է մի կնոջ՝ մինչև ուսերը: Կնոջ գլուխը զբաղեցնում է նկարի կենտրոնական և գրեթե ողջ մակերեսը: Երիտասարդ կինը մտորող հայացքն ուղղել է դեպի ձախ: Բնապատկերը իրենից ներկայացնում է բարակ բուն ունեցող երեք սաղարթախիտ ծառ, արևից լուսավորված, կարծես արև ճառագայթող խոտի ծածկ: Ծառերի տերևները տեղ-տեղ մուգ-գարնանային կանաչ են, տեղ-տեղ՝զմրուխտյա, իսկ ստվերներում՝ սոճու կանաչ գույնով: Խոտի ծածկը արված է հիմնականում բաց դարչնագույն՝ դեղինին հասնող երանգներով՝ որոշ հատվածներում կիրառելով նաև բնական կանաչը:
Կինը գորշ սպիտակ, թափանցիկ սպիտակ գույնի բարձր օձիքով վերնաշապիկ է հագել: Նրա բաց շագանակագույն, ումբրա գույնի մազերը կոկիկ հավաքված են և զարդարված կարմիր, տոմատագույն գլանակով: Դեմքը պատկերված է ¾ դիրքով, ունի փափուկ կզակ, սեղմված շրթունքներ, իրար մոտ դասավորված աչքեր, իսկ ակնաբիբերը կարծես թափանցիկ լինեն՝ բաց շագանակագույնի և մոխրագույնի համադրումով ստեղծված:
Կնոջ պարանոցին կա գազարագույն հուլունքների շարան, իսկ լայն կանաչ ժապավենը ընկնում է նրա ձախ ուսին և կրծքին:
Վերնաշապիկի օձիքի հատվածում՝ կոկորդի մասում, կա մի մեդալիոն:
Ընդհանուր առմամբ գեղանկարչական ոճը սահուն է, իմպրեսսիոնիստական, փոքր, ազատ վրձնահարվածներով արված, սակայն ողջ հորինվածքը շատ զուսպ է ու մտացածին:
Հեղինակ՝ Վիկտոր Էլպիդիֆորովիչ Բորիսով-Մուսատով (1870-1905)Ստեղծման/Արտադրման ժամանակը՝ 1902Պահպանման վայր՝
Հայաստանի Հանրապետություն
Շիֆր՝
ԿԱ ԿՊ-59